Je diabetes regelen tijdens 6 dagen wandelen

Micheline en Astrid delen hun verhaal

Het is 6 juni. De 4e dag van de challenge om 6 dagen te hiken in Spanje. Allemaal mensen met diabetes. Onder begeleiding van een medisch team gaan we dag vier in. De tweede dag hebben we een flinke klim gemaakt met de groep en die dag was zwaar. Gisteren daarom een iets minder pittige dag; vandaag gaan we weer op pad. En dat heeft effect op de bloedsuikers. Naast het effect van het wandelen op je lijf, merk je nu ook wat het doet met je diabetes. Hoe gaat het?

Vandaag delen Micheline (56) en Astrid (63) hun verhaal. Micheline heeft al 13 jaar diabetes en gaat voor de 2e keer mee op deze challenge. Astrid heeft eind 2023 pas de diagnose diabetes gekregen en gaat voor het eerst mee. Beiden kregen diabetes op latere leeftijd, wat een heel verschil is met veel van de andere deelnemers die het al van jongs af aan hebben. Micheline vertelt waarom dit jaar toch anders is dan vorig jaar: “Ik heb dus al eerder meegedaan. Ik heb nu een sensor en dat maakt veel verschil. Ik voel mij veel vrijer om ook tijdens het wandelen even snel te kijken hoe ik zit. Als je moet stoppen om je bloedglucose te meten, stel je dat toch nog weleens uit omdat het wat gedoe is. En dat zorgt dan weer voor grotere kans op hypo’s en hypers. Dat is een groot verschil met vorig jaar."

Micheline en Astrid delen hun verhaal van na deze 4e dag! Lees mee!

Je wereld staat op zijn kop

“Als je de diagnose krijgt, staat je wereld op zijn kop. Kan ik nog wel doorgaan met wat ik deed voor ik diabetes had?” Dat vroeg Astrid zich af eind vorig jaar. Astrids passie is het wandelen van lange afstanden, tot wel 40 à 50 kilometer per dag. Was dit nog wel mogelijk met alleen langwerkende insuline?

De diabetesverpleegkundige verwees Astrid door naar onze foundation. Astrid zag al snel de hike challenge, vroeg informatie aan en schreef zich in. Ze vroeg zich af hoe haar lichaam reageert op warmte en hoogte. En hoe doen anderen dat? Na 2022 had Micheline de smaak te pakken en heeft ze zich opnieuw ingeschreven. Om opnieuw aan zichzelf te bewijzen dat ze dit kon, zoveel mogelijk zonder hypo’s, in de warmte en op hoogte. Ook met de insulinepomp en sensor die ze nu gebruikt.

Beiden zijn erg geïnteresseerd in de andere deelnemers. Hoe doe jij dat? Astrid heeft deze week veel geluisterd en geleerd over de diverse systemen die echt heel persoonlijk zijn en dat je veel kennis moet hebben om te weten of een systeem echt bij je past. Niet alleen kennis van de diabetesverpleegkundige, maar juist van andere gebruikers die deze systemen dag en nacht gebruiken.

Niks is gek. Dat is in Nederland wel eens anders

“Op deze hike ben je als mensen met diabetes (lotgenoten) onder elkaar. Je kunt alles vragen en alles bekijken. Met hypo’s help je elkaar, iedereen wacht op elkaar en dat is geen probleem. Je bent niet te veel. Niks is gek. Dat is in Nederland wel eens anders. Wanneer je bijvoorbeeld een hypo hebt en je na tien minuten weer geacht wordt door te gaan met lopen”, vertellen ze samen.

De groepsgesprekken aan het begin van de avond met psycholoog Sasja Huisman worden als erg fijn ervaren. “We spraken over hoe je met je diabetes omgaat. Of er een balans is in wat je los kan laten en waar je wel aandacht aan moet besteden. Zowel voor jezelf als in je houding naar anderen. In wie investeer je wel, wat je uitlegt over je diabetes en in wie niet, omdat ze het toch niet altijd even goed opnemen”.

Micheline en Astrid nemen veel informatie, kennis, ervaringen en momenten mee naar huis zondag! Nog 2 wandeldagen te gaan en meer leren!

Het artikel gaat door onder de foto's

Meer lezen of steunen?

Lees ook het verhaal van Marjan en Janetta die meelopen tijdens deze hike. De verhalen van vorig jaar kan je hier lezen. Wil je onze wandelaars nog steunen met een donatie. Dat kan nog! Klik dan hier.