Prachtige routes langs de ruige kust in Noord-Spanje, een hoop gezelligheid, maar vooral ook waardevolle nieuwe inzichten over diabetesmanagement… de eerste twee dagen van het hiken in Spanje zitten erop! In dit artikel vertellen deelnemers Monica en Marieke hoe zij hun eerste dagen hebben beleefd en wat zij hebben geleerd over hun diabetes.

Let op: overleg altijd eerst met je zorgverlener voordat je aanpassingen maakt in jouw diabetesmanagement.

Dag 1: Monica over actieve insuline & hypers

De noordkust van Spanje is prachtig en de sfeer in de groep is gezellig. Alles is perfect geregeld. Ik was goed voorbereid op deze week door in Nederland de gezamenlijke voorbereiding van de Bas van de Goor Foundation te volgen. En toch... in zo'n week is alles anders.

Ik ben gewend om vlak voor een wandeling te eten en slechts 10% van de berekende maaltijdbolus toe te dienen. Maar hoe doe ik dat als we pas over een uur met de bus vertrekken en de bus ook nog een rit van een uur moet maken? Ik krijg van iemand de tip om te ontbijten met weinig koolhydraten, zodat ik straks weinig actieve insuline in m'n lichaam heb. Daarnaast krijg ik de tip om een broodje mee te nemen voor vlak voor de wandeling, om dan de "10%-bolus" te geven zoals ik gewend ben. Hoe fijn dat een ander je zo’n bruikbare tip kan geven, waar ik anders lang over zou hebben gepiekerd!

In de avond, in het restaurant, kies ik voor een salade met friet. Ik vraag aan de anderen hoe zij de hoeveelheid koolhydraten inschatten. Met uiteten vind ik dat altijd een uitdaging en het leidt in de nacht meestal tot langdurige hypers, hoe goed ik ook m'n best heb gedaan. Heel frustrerend. Dan komen de uitgestelde bolussen ter sprake en wordt mij verteld hoe koolhydraten, in combinatie met vet, langzamer worden opgenomen. Ik krijg tips over hoe ik dat met deze maaltijd aan zou kunnen pakken en ik probeer het uit. In de loop van de avond wordt door een van mijn tafelgenoten nog gevraagd hoe het gaat. Vanwege een iets te hoge bloedsuiker en nog enige twijfel hoe nu verder, is het heel fijn om nog even met iemand te sparren. Uiteindelijk heb ik in de nacht nog een kleine correctiebolus moeten toedienen en werd ik in de ochtend wakker met een keurige waarde!

Eén dag en dan al zoveel geleerd, ondanks dat ik al bijna 40 jaar diabetes heb en dacht dat ik alles al zou moeten weten.

Het artikel gaat door onder de foto's.

Dag 2: Marieke over pomp-instellingen & emoties

Vandaag een regenachtige wandeling vanuit San Vicente de la Barquera. Daarna gingen we door naar de kustlijn met ruige rotsen en kliffen. We kwamen aan in een prachtig dorp met een prachtige omgeving. Over glibberige paden liepen we door naar de kust.

Tijdens deze hike challenge helpt iedereen elkaar. Ik kreeg bijvoorbeeld een hypo, op dat moment wacht iedereen even tot het weer gaat. Eigenlijk vroeg ik eerder nooit om te wachten en loste ik mijn hypo onderweg op. Onderweg hebben we pauzes om onze bloedsuikerspiegel te controleren en te genieten van de Spaanse lunch. Omdat we zoveel dagen wandelen krijgen we tips hoe om te gaan met de instellingen. Dat geeft me handige nieuwe inzichten!

Omdat ik meerdere dagen wandel, heb ik steeds minder insuline nodig. Mijn streefwaarde heb ik bijvoorbeeld verhoogd en ik krijg daardoor minder insuline tussendoor. Mijn pomp geeft namelijk zelf insuline af. Ook door tijdens mijn ontbijt minder te eten, voorkom ik dat ik een piek krijg, waardoor mijn pomp nog voor de wandeling extra insuline gaat afgeven. Ik kan beter een broodje meenemen, voor tussendoor. We bespreken ook samen hoe we het zullen aanpakken. Ik besteed daardoor meer tijd aan mijn diabetes. Thuis reken ik het vaak te snel uit en ben ik er niet met volle aandacht bij. Dat probeer ik te verbeteren, want ik besef dat het me goed doet.

Tijdens het dagelijkse diabetesgesprek vanavond hebben we over emoties gesproken. Dat het belangrijk is om aan te geven aan je naaste(n) hoe het gaat met je diabetes. Dat geeft vertrouwen en zorgt dat je verbonden blijft. Aan wie vertel je hoe het echt met je gaat, en hoeveel details vertel je, thuis, op je werk of bij je vrienden? Vaak wil je niet teveel vragen krijgen en los je het zelf op. Ik besef dat het belangrijk is om aan te geven aan je naasten wat je wel en niet nodig hebt. Dan weten ze welke hulp ze kunnen bieden. Bijvoorbeeld door alleen een glas ranja neer te zetten.

Het is bijzonder om met zoveel mensen met diabetes samen te zijn en te zien hoe verschillend iedereen ermee omgaat. En daarnaast is het gewoon gezellig kletsen, eten en wandelen! 

Meer weten over deze challenge? Kijk op de pagina Hiken in Spanje en houd onze nieuwsartikelen in de gaten voor meer ervaringen van deelnemers!