Een verhoogde kans op...
Niets zo veranderlijk als het weer. Of... ok, misschien wat jouw diabetes doet als gevolg van dat weer. Extreem koud of extreem warm, het vraagt om extra nadenken. Het weerbericht van afgelopen dagen gaf een verhoogde kans op bevoren slangetjes.
“Slangetje is bevroren geweest”, deelde ik met mijn vriendin. Dat was in ieder geval de conclusie die ik trok nadat ik een piek zag ontstaan in mijn glucosewaarde. “Heb je dan niet opgelet?” kreeg ik terug. ? Met het winterse weer is er een extra reden om rekening te houden met factoren die je glucosewaarden beïnvloeden.
Natuurlijk weet ik dat mijn pomp in mijn broekzak zit en dat het slangetje soms niet helemaal onder mijn jas zit. Die kan dus bevriezen en daar houd ik wel rekening mee. Doorgaans denk ik hierover na als ik naar buiten ga voor een wandeling of een stuk rennen. Een nekportemonnee waar ik de pomp instop en om mijn nek hang zodat de slangetjes binnenboord blijven is dan de oplossing.
Maar in de ochtend snel de auto instappen doe ik op de automatische piloot. Als het dan 10 graden vriest, je de ruiten nog moet krabben en het in de auto ook gewoon onder nul is, dan komt het voor dat je pompslangetje met insuline bevriest. En weer ontdooit. En dan zijn werking kwijt is. Een fractie van onoplettendheid zorgt ervoor dat je weer aan de slag moet met nieuwe insuline en infuussetje. Voorafgegaan door die blik van: Je wéét toch dat het vriest? Wellicht herkennen sommige die.
Hé Siri!
Gelukkig mag dat de pret niet drukken. Winters weer zorgt voor een beetje ontspanning in deze periode. Buiten is de kans dat je corona krijgt klein, lijkt iedereen te denken en massaal stonden we op de schaats (of sommigen op de langlaufski’s). Dat leverde soms heel ongemakkelijk gehannes op. Piepende pompen onder drie lagen kleding terwijl je eigenlijk je handschoen niet wilt uitdoen omdat je ze dan het komende uur niet meer warm krijgt doet me soms verlangen naar een Siri voor insulinepompen. Dat je gewoon commando’s kunt geven aan je pomp. Zonder dat je je half hoeft uit te kleden om je pomp te bedienen met het gevaar dat je slangetje weer bevriest. Want dan let ik er natuurlijk wel op.
Pieken en dalen
Maar de sneeuw is alweer bijna verdwenen. In het nieuws hoorde ik dat we binnenkort in sommige delen van Nederland richting de twintig graden gaan. Dan moet ik zeker weer opletten dat mijn bloedglucosewaarde door de warmte niet te snel gaat dalen. De temperatuur is een factor die invloed heeft op je bloedglucosewaarde. Je kunt je focussen op die extremen en wat dat betekent voor je diabetes management. Maar ik hoop echt dat ik nog vele dichtgevroren slangetjes mag meemaken. Dat betekent winterpret. En door te hoge temperaturen snel dalende bloedglucosewaarden associeer ik zomervakantie. Ik kan niet wachten op snel dalende bloedglucosewaarden door te hoge temperaturen. Dan gaan wíj? namelijk altijd kamperen. Je omgeving veranderen is lastig, maar je kunt wel de manier waarop je naar je omgeving kijkt veranderen.
Een verhoogde kans op...
Op donderdag 18 februari hebben we een online informatiebijeenkomst over een verhoogde kans op dichtgevroren slangetjes. We gaan namelijk wat leuks doen: schaatsen. Als je afgelopen week de smaak te pakken had nodig ik je uit om met ons naar Oostenrijk te gaan en te kijken of jij 50, 100 of 200 km kunt schaatsen zonder je insuline te laten bevriezen. Dat wordt echt tof.
Sportieve groet,
Bas
Pieken en dalen met diabetes? Wij dagen je uit!
