Dagelijks ritme

De zes dagen dat we in Obertauern zijn verbleven hadden allemaal een bepaalde regelmaat, afgezien de reisdagen. Elke dag moesten we tussen 7.45 uur en 8.00 uur gaan ontbijten. Wanneer we klaar waren met het ontbijt gingen we ons omkleden zodat we om 9.15 uur konden vertrekken naar de skipistes. We gingen twee uur skiën, daarna een uurtje lunchen en daarna nog twee uurtjes skiën. Tussen drie en vier uur waren we klaar met skiën en mochten we iets voor onszelf doen. Om vijf uur hadden gesprekken met onze dvk (diabetes verpleegkundige) over hoe onze dag is verlopen en wat wellicht beter kon. Als we hiermee klaar waren gingen we eten. Het avondeten bestond uit drie gangen en we begonnen met een soep. Daarna kregen we iets typisch Oostenrijks en tot slot kregen we altijd een lekker toetje. In de avond deden we altijd een rustige activiteit. We deden activiteiten als kennismaking, casino avond, filmavond en natuurlijk de bonte avond. De bonte avond vond ik het leukst van allemaal want het is een avond waarin je gewoon lekker maf mocht doen en even niet hoeft te denken aan je suikers.

Super veel leren (maar dan leuk)

Tijdens het kamp leer je heel veel. Je leert niet alleen hoe je moet skiën maar ook hoe je met je suikers moet handelen in bepaalde situaties. Stel je weet dat je over een uurtje gaat sporten, dan leer je op het kamp hoe je dat moet aanpakken. Of wat doe je als een hypo hebt voor dat je gaat slapen? Neem je dan dextro of ga je je tijdelijke basale omlaag doen?

Ook leer je van anderen. Vaak denken mensen aan dingen waar je normaal gesproken nooit aan denkt. Wanneer we gesprekken hebben met onze dvk’s zijn we ook met onze leeftijdsgenoten, dan praat je ook over situaties waar jij moeite mee hebt.

Hetgene waar ik het meeste aan had is hoe je je bloedsuiker goed houdt voor, tijdens en na het sporten. Ik laat mijn bloedsuiker vaak expres omhoog gaan wanneer ik ga sporten, echter is dit niet zo goed. Want het woordje te, in de woorden ‘te hoog’, is nooit goed. Het is namelijk beter om je bloedsuiker tussen de lijntjes te houden. De tip die ik heb gekregen is om ongeveer een uur voor het sporten je tijdelijke basale al op half vermogen te zetten en om het ondertussen in de gaten te houden. Mocht het dan toch omhoog schieten kan ik het altijd nog corrigeren door de tijdelijke basaal weer uit te schakelen, of wat extra insuline te geven. Als je bloedsuiker oploopt door spanning hoef je minder te doen, want zo gauw de spanning wegvalt daalt je bloedsuiker meestal vanzelf ook weer. Geef je voor die spanning teveel insuline, dan kan dat dus een hypo opleveren als je eenmaal aan het sporten bent. 

Goeie gesprekken

Ik vond alles leuk op het kamp, dus vind ik het moeilijk de leukste uit te kiezen. Het leren skiën vond ik heel leuk, maar ook de activiteiten die wij daar naast hebben gedaan. We hadden bijvoorbeeld een keer een casino avond. Hierin kon je muntjes verdienen door spelletjes te spelen. Als ik spelletjes speel word ik heel fanatiek en daarom vind ik zo’n avond ook extra leuk. De gesprekken met de dvk’s en de meiden van mijn leeftijd vond ik heel fijn. Met je dvk kon je dan een oplossing vinden voor een probleem vinden en leerde je ook om te denken via een ander perspectief.

De laatste twee avonden hadden we gesprekken met je leeftijdgenoten. Hiermee kon je met elkaar praten over problemen die iemand van je leeftijd moet doorstaan, zoals stress door studie, sport, werk etc. Eigenlijk kon je hiermee je hart luchten omdat de meeste mensen niet zoveel mensen kennen die diabetes hebben. Tuurlijk kan je het wel vertellen aan je vrienden of familie, maar dat is nooit helemaal hetzelfde.

8 Februari is het helaas zover. Het is de laatste dag. Om acht uur ’s avonds vertrekken we en de volgende morgen zijn we in Papendal. We zijn zes dagen op kamp geweest en wat heb ik genoten! Het skiën was leuk net als de andere activiteiten. De begeleiders waren super tof en het was heel gezellig met de andere kinderen. 

Op dit kamp leer je veel. Op sociaal gebied maar ook op het gebied van kennis over diabetes. Dat raad ik iedereen aan! 

Hierbij wil ik iedereen nog bedanken die dit kamp mogelijk hebben gemaakt. Dankzij hen hebben we het enorm leuk gehad.

Groetjes Vera