WeHike2Santiago2ChangeDiabetes

We zijn onderweg!

Friday 19th May Gisteravond laat kwamen we aan in Tui. Met een klein uur vertraging landen we in Porto en bracht een taxi ons in vliegende vaart naar de grens en zette ons af voor een heel fijn hotel.  Share

Zee in zicht!

Saturday 20th May Doodmoe na de eerste wandeldag en de mindere nacht daarvoor werd gevolgd door een heerlijke nacht slapen. Dus om 7.45 uur was de bagage klaar voor vervoer en konden wij ontbijten. Goed gegeten en om 8.55 uur waren we op pad. De stad uit en meteen weer de natuur in. We passeerden het punt van de nog minder dan 100 km te gaan naar Santiago,, dus fotomomentje! Daarna begon het klimmen na het hoogste punt van deze Camino. Heerlijk koffietentje na de eerste klim. Gezellig gepraat met de Duitse dame die we die ochtend in ons hotel hadden gezien. De rest van de wandeling omhoog ging lekker. Bloedsuikers schommelden gezellig mee. De één te hoog, de ander te laag. Heerlijk om elkaar zonder woorden te begrijpen en elkaar ff te helpen als t nodig is.  Een prachtige afdaling naar Redondela  volgde en kregen we zicht op de zee waar deze plaats aan ligt. Een lekkere verkoelende wind waaide door het dal, dus het was nooit te warm. Ff stokken erbij voor een hele steile afdaling. Bloedsuiker daalde niet mee dus na aankomst rond half 3 nog ff blijven lopen. Op een terras eindelijk aan de Sangria om te proosten op het leven, Tamara en de Camino. Heerlijk vlotte wandeldag in mooie natuur en weer veel bloemen. Lang wachten op het avondeten. Die Spanjaarden hebben toch echt een heel ander ritme. Voor morgen iets bedacht, zodat onze hongergevoel daar beter bij gaan passen want nu is dat wel een worsteling. Tijdens het eten lrr er ik gesprek met onze Deense buren. Volstrekt onvoorbereid rennen ze in 10 dagen van Lissabon naar Santiago. 🤨 Maar gezellige mensen dus heel leuk gepraat! Nu weer hoog tijd voor slapen! Op naar Pontevedra morgen. Daar kunnen we 3 nachten op dezelfde locatie slapen. Kunnen we echt even uitpakken 😉 Share

Eigen-wijs

Monday 22nd May We brachten de nacht door in een heel fijn hotel in het centrum. Voor het ontbijt konden we terecht bij de lokale bakker diens van ontbijt en lunch voorzag. Met handen en voeten kregen we wat we wilden. Dus konden we op pad. Meteen klimmen om de stad uit te komen en op zoek naar de route langs zee. We misten de afslag en zoals we later begrepen, die staat niet aangegeven want ze willen eigenlijk niet dat je die loopt. Maar ja het boekje zei dat t kon dus we gingen het toch doen. Dat zorgde voor best wel wat extra kilometers maar was ook prachtig. Over een heel mooi groen paadje langs de spoorbaan waarvan we ook wel inzagen dat dat niet voor grote aantallen wandelaars geschikt was. Maar wel heel mooi dus. Door naar de koffie in Arcade en via de Ponte Medieval de Pontesampaio. over de plek waar de Verdugo in zee stroomt. We waren dus even terug op zeeniveau en moesten over een tip om naar de volgende baai te komen wat Pontevedra aan ligt. Dat wrs dus klimmen. Prachtig groen natuurgebied  dus echt genieten. Behalve de bloedsuikers. Die vinden deze inspanning een soort krachttraining in plaats van een cardio dus die bleef stijgen. Toen we eenmaal daalden was er dus voldoende insuline in het lijf om weer razendsnel te zakken. Gelukkig hadden we heerlijke koekjes gekocht waar ik nu ongeneerd van kon eten. In het groen zagen wevblauwe Libelles vliegen. Echt prachtig. Het waren er drie, even vloog er een vierde bij maar die vloog snel weer weg. Maar wat kwam er bij: een vlinder. Het was net alsof even het verhaal van Tamara ons even werd voorgespeeld: heel bijzonder.  Share

‘Suikerfeest’

Monday 22nd May De maaltijd bij de Italiaan was heerlijk maar geen suikerfeest. Alle drie de hele nacht wakker door hoge bloedsuikers en dat bleef de hele dag zo. Gelukkig waren we vrij. Dus we konden rustig aan doen. Na een lekker ontbijt gingen we de stad in om nog even een kaarsje aan te steken, mooie gebouwen te bekijken en te winkelen. Pontevedra is een prachtige oude en grote stad dus alles lukte. Mooie oorbellen gekocht en we hadden nog een feestje. Ik heb deze maand 20 jaar diabetes dus leek me leuk dit met mijn diabetesmaatjes te vieren. Dus we genoten van heerlijk koffie met gebak: ons eigen Suikerfeest 🥳 Na de lunch met heerlijke Tortilla ff terug naar t hotel. Dat werd voor mij een dutje van dik 2,5 uur. Dat was blijkbaar ff nodig na alle inspanningen en slechte nacht. Daarna op pad voor een laatste winkel, terrasje en heerlijk avondeten. Tip gekregen voor een lekker restaurant en dat was een hele goede! Nu tijd om te slapen,  morgen weer aan de wandel!  Share

Gezegend

Tuesday 23rd May Vandaag weer aan de wandel, dus op tijd op voor ontbijt. We slapen komende nacht ook nog in het hotel in Pontevedra dus verder bleef alles op de kamer. De slechte bloedsuikers van gister zetten deze nacht nog door dus met wat minder energie begonnen we aan de vierde wandeldag. Lunch geregeld en lopen maar. Al gauw kregen we met te lage bloedsuikers te maken, want ja je probeert met wat extra insuline uit de hoge waarden te komen, maar ja dan schiet het weer door naar de andere kant. Vermoeiende toestand dus al gapend liepen we verder. Gelukkig volgden we al gauw een prachtig pad door de bossen. Opeens was daar de abdij van Alba. Een pater heette ons van harte welkom en gaf ons uiteindelijk 1 voor 1 zijn zegen. Dat was een mooi gebaar dus daar konden we mee verder. Er volgde een lekkere koffiestop maar wel wat lang vanwege de lange rij.  Share

Zomaar

Wednesday 24th May De dag begon met weer het klaarmaken van de grote rugzak voor de transfer en daarna ontbijten en lunch scoren. Precies om 9 uitkwam onze taxi voorrijden om ons naar Castel de Reis te brengen, zodat we de Camino weer konden oppakken. Door de reistijd waren we wat later dus we hadden de vaart er goed in. En de hele route was ook echt prachtig, door veel groen, kleine dorpjes en door eucalyptus- en kastanjebossen. Op een van de beklimmingen werden we ingehaald door een stel. Ze spraken ons in het Engels over het goede doel waar we voor liepen. Even over gepraat en opeens had Saskia een groen briefje in haar handen. Ze liepen door wij keken en zagen 100 euro in onze handen! Zo ontzettend aardig en we waren zo verrast! We vergeven ze meteen dat ze Amsterdam en The Netherlands benoemden als regio en dat Kopenhagen de hoofdstad was. Uiteraard hebben we dat hersteld. Maar wat ontzettend bijzonder om dit zomaar te krijgen.  Share

Terug!

Monday 29th May Na een lekker nachtje was daar dan de laatste etappe naar Santiago. Op de kaart een route van 24 km en door weinig groen. En o ja als maar omhoog. Om eerlijk te zijn waren onze verwachtingen dus laag. Het beloofde een warme dag te worden, 27 graden en we herinnerden ons onze binnenkomst in 2021 van de Franse kant. Dat was geen hele mooie route. Dus we zetten ons schrap en gingen vroeg op pad. De route dook al gauw de dorpjes in en liep door de groene wijn- en boomgaarden tussen de dorpen. Na twee uur lopen was het tijd voor onze traditionele koffiepauze en bekenden we elkaar dat het tot dan toe behoorlijk meeviel. En we waren ook al op ruim 1/3 van de etappe. Dat ging lekker! Dus weer op pad en nadat we een klimmetje door een mooi bos hadden gehad, kwam opeens Santiago te voorschijn. Het lag op een berg tegenover ons met een spaghetti aan wegen, spoorlijnen en snelwegen tussen ons in. We zagen het einde van de route nu toch worden als we ons ingebeeld hadden. Warm en langs wegen. Maar niets bleek minder waar! We werden linksom de stad geleid door heel veel groen, met af en toe een stuk doorgaande weg maar dan verdwenen we weer in een bos onder een snelweg door die dan hoog boven ons liep. We werden er helemaal blij van dat het zo mooi lopen was. En zo zagen we onze eindstreep opeens heel gauw dichterbij komen. Om 14.00 uur trok de diabetes weer aan de rem. Ook de bloedsuikers gingen als een zonnetje dus een van ons had een flinke hypo (te lage bloedsuiker). Dus toch weer ff zitten en eten. Het werd eigenlijk wel een mooi moment in de schaduw naast een vangrail en een fijn gesprek over de vorige Camino en verwachtingen. Toen de suikers weer op peil  waren, maakten we ons klaar voor de laatste 2,5 km. En dat was warm en langs wegen en eindigde via een mooi park bij de rand van het  oude centrum.  Even later doemde het plein voor ons op; HET plein voor de kathedraal waar alle pelgrims uit alle windrichtingen aankomen! Een heerlijk moment, toch ook wel wat ongeloof dat we er ‘al’ waren en ook zo blij dat de laatste etappe zo mooi was en zo lekker ging. Een uitgebreide fotosessie op het plein volgde en vervolgens een uur gewoon zitten op de grond en genieten van er zijn en de vreugde en blijdschap van het aankomen van anderen aanschouwen. Heerlijk! Na een heel lekker etentje ‘s avonds zaten we nog lang op het terras buiten na te genieten.  Share