Het geheim van ballonbal! 

Vader Edo deelt zijn verhaal over zoon Hugo met diabetes en de challenge die hij aanging

Langlaufen in Noorwegen, in Oostenrijk en langs het IJzeren Gordijn in de Harz. Dat leerde ik van mijn vader. Ik was zo oud als mijn zoon Hugo nu (12). Van de Vasaloppet kon ik alleen maar dromen. Één dag voor zijn 9e verjaardag kreeg Hugo de diagnose diabetes type1. Alles wat gewoon leek, werd ineens gecompliceerd. Ik deel graag wat fragmenten over mijn zoon met diabetes, het effect daarvan op ons en mijn drive die ontstond om juist die challenge in Zweden te gaan doen.

Sneeuw & uitdagingen

Tijdens de eerste wintersport leken de hypo’s en hypers eerder op de bergen van St. Anton. “Met sporten minder insuline toedienen”, hadden ze in het ziekenhuis toch gezegd? Maar na de eerste piste zat Hugo al op 16! Toch ergens koffie besteld en bijspuiten. Maar hoeveel? En twee afdalingen verder: hypo. Sport en diabetes bleek een hele uitdaging. Toen ik ontdekte dat de Bas van de Goor Foundation de Vasaloppet had gedaan was ik gelijk verkocht. Dit was een kans om zowel die verstilde droom in vervulling te laten gaan en tegelijk iets moois te kunnen doen voor kinderen zoals Hugo.

De volgende morgen heb ik gelijk een mailtje gestuurd met het vriendelijke verzoek om deze challenge nog een keer in het programma op te nemen. Want zonder de Bas van de Goor Foundation was het waarschijnlijk een droom gebleven. Gelukkig kwam er spoedig witte rook: het leren rolskiën, langlaufen, conditie opbouwen en sponsors zoeken kon beginnen.

Samen leren en spelen

Hugo werd inmiddels lid van een skiteam. Hugo en ik leerden de Bas van de Goor Foundation beter kennen. Ik tijdens de voorbereidingen van de Vasaloppet waar we veel spraken over de effecten van voeding en inspanning, insulinegevoeligheid e.d. tijdens sporten. En Hugo tijdens een freerun clinic. Wat was Hugo graag meegegaan met wintersportkamp die helaas door corona werd geannuleerd. Daar had hij zó veel inzicht kunnen krijgen hoe hij zijn favoriete sport met diabetes kan combineren. Hopelijk komt die herkansing nog.

 Voorlopig hebben we in ieder geval ‘ballonbal’ in het diabetes management opgenomen. Als Hugo ‘hoog’ zit, spelen we in de woonkamer deze combi van volleybal/tennis. Het spel is simpel. Definieer een speelveld. Na een bovenhandse service mag je de ballon maar één keer aanraken. Raakt de ballon de grond, is het punt voor de tegenstander. Na twee gewonnen sets ben je winnaar. Even de insulinegevoeligheid een boost geven: succes gegarandeerd. Zo houden Hugo en ik diabetes een beetje meer onder controle.

Thuis

Velen hebben thuis een ‘onze club’ gevoel. Bij ons is dat de Bas van de Goor Foundation. De eerste week van maart was het zover: op naar Zweden voor de Vasaloppet. Tussendoor iedere dag whatsappen met Hugo. Hij is trots op zijn vader die deze uitdaging ook voor hém is aangegaan en terloops laat hij weten dat hij mama in 3 sets verslagen heeft met ballonbal.

Ik gun anderen ook deze enorme leerervaring. Ik wil wel weer een nieuwe uitdaging, samen met Hugo en met de Bas van de Goor Foundation; de Kilimanjaro. Misschien moet ik daar eens een mailtje aan wagen ;-). 

Nieuwsgierig geworden en wil je ook met ons mee op een challenge? Leuk! Ga naar de evenementenkalender om je aan te melden!


Daarnaast is deze blog van Edo onderdeel van onze themamaand: diabetes, familie en ouders. De zoektocht van ouders om een goede balans te vinden tussen ondersteunen en loslaten in de verschillende fases waar een kind doorheen gaat verandert steeds. In de maand maart besteden we aandacht aan het ouderschap, diabetes en bewegen.

Onze partners